Innerlijke dialoog met mijn schrijver

Ik hou ervan om te praten met de innerlijke delen van mezelf die iets te vertellen hebben. Om kennis van binnenuit te laten komen en me te herinneren wat ik te doen heb. Hieronder een inkijkje in een gesprek met mijn innerlijke Schrijfster - over twijfel, verlangen en beginnen.

In mijn reis door mijn innerlijke koninkrijk loop ik als koningin door alle gangen van het kasteel. Helemaal achterin moet ik zijn. Ik ga een lange wenteltrap op en kom in een klein kamertje.

Ook al is het achteraf en niet zo groot, de kamer heeft een fijne sfeer. Het is een lichte ruimte en een groot raam geeft uitzicht over het hele koninkrijk. Het is wel wat kaal, leeg en wit hier.

Dit is de ruimte van mijn schrijver. Het is vreemd dat de stapels met papier ontbreken.

Achter de schrijfmachine zit een stralende, iets introverte vrouw met donker krullend haar. Ze heeft iets van een bibliothecaresse en ook iets van een zigeunerin. Ik ga met haar in gesprek.

De vrouw spreekt: “Ik heb een writersblock!!! U heeft veel te hoge verwachtingen van mij. Ik blokkeer daarop!”

“Mijn functie in uw koninkrijk? Ik schrijf boeken… Ik ben van het vertellen van uw verhaal. Ik wil graag kennis delen. Dit schrijf ik op, zodat u mensen kunt bereiken.”

“Er staan hier 8 boeken van mijn hand in de kast. Ik heb geen idee wat er in staat! Ik dien uw verhaal op te schrijven. Het zijn uw boeken over de kennis/ boodschappen die u door wilt geven.”

“Ik heb van u een onderwerp nodig om over te schrijven! Wat is de boodschap die ik voor u kan verwoorden? Dat heb ik van u nodig!”

Ik als koningin reageer:

“Fijn dat je voor me klaarstaat! Ik heb nog geen helderheid over de boodschap. Ik heb oprecht geen idee. Ik heb nu nog niets…”

“Fijn dat je klaar zit en ik heb er alle vertrouwen in dat die 8 boeken er gaan komen. Ik denk alleen dat het nu nog niet de tijd is. Misschien kun je in de tussentijd een dagboek schrijven over mijn gevoelens en ervaringen – gewoon op papier.”

Schrijver:

“Ja! Eindelijk stelt u mij deze vraag! Het is belangrijk dát er geschreven wordt. Daarmee kunnen we verdieping vinden, daar zijn we naar op zoek. En daar wil ik een rol in spelen. We nemen het talent van de Nar erbij. Hij brengt speelsheid en lichtheid. Schrijven is op zichzelf al helend.

“Als u aan mij vraagt wat ik nodig heb? Tijd! Elke dag een kwartier in de avond of… als er maar ritme en regelmaat in zit… Elke dag zitten en schrijven. Lekker in een schriftje. Volhard erin. Vorm is niet belangrijk. Laat mij mijn werk doen en uw verhaal opschrijven. Zielenroerselen, bewustwording. Echt eerlijk opschrijven wat er is zonder dat u bang bent dat iemand dat ooit gaat lezen.”

“Nu verandert mijn ruimte ook. Het helpt als u uw werkruimte opruimt, dan kan ik daar zitten. Dat is een fijne plek.“

Als ik wil vertrekken, voegt de Schrijfster nog iets toe. “Oh en het talent Muziekmaker is ook al bij me geweest om te vragen naar de mogelijkheden. Ze wil graag dat ik liedjes voor haar ga schrijven.”

Dit gesprek met mijn innerlijke Schrijfster helpt me herinneren: ik hoef het nog niet allemaal te weten. Wat ik wél kan doen, is schrijven. Elke dag een beetje. Misschien helpt het jou ook.