Spiegelen

Spiegelen. Een woord dat zoveel meer betekent dan alleen het reflecteren van ons uiterlijk. Het gaat over hoe we elkaar, en vooral onze naasten, een spiegel voorhouden van wie we werkelijk zijn. En niets is krachtiger dan de spiegel van een gesprekspartner die luistert zonder oordeel, zonder zijn eigen verhaal toe te voegen.

Mijn lief is zo’n spiegel voor mij. Hij luistert – luistert écht  – en is daarbij volledig aanwezig. Hij verkondigt geen mening, hij gaat niet mee in mijn verhaal om het te corrigeren, te bagatelliseren of te veranderen. Daardoor blijft het mijn verhaal, mijn ervaring. En dat geeft mij de ruimte om in die spiegel te kijken zonder dat er lading of afleiding op zit. Ik zie mezelf, puur en onbewerkt.

Dit ervaar ik ook in vrouwencirkels, die heilige plekken waar vrouwen hun eigen verhaal mogen delen. Zonder dat iemand erop reageert met adviezen, meningen of hun eigen verhaal erbij haalt. Alleen het pure luisteren, het aanwezig zijn. Dat is zo helend. Als luisteraar mag je getuige zijn van het verhaal van een ander. Niet in de rol van coach, maar als spiegel. Je bent de spiegel die het verhaal weerkaatst, zonder eigen interpretatie of oordeel. Hierdoor wordt de spiegel steeds helderder.

Elke mening, elke toevoeging van een ander is het verhaal van die ander. Wanneer durven we écht naar binnen te keren en te luisteren naar ons eigen verhaal? Onze eigen pijn, onze eigen weg? Zonder het verhaal van de ander die dat inkleurt of verandert? Alleen jouw eigen spiegel, zo helder en puur mogelijk.

En hoe waardevol is het om die getuige te zijn? Om met volle aandacht en bewustzijn aanwezig te zijn, zonder iets te hoeven zeggen of vinden? Om simpelweg te voelen wat het met je doet, zonder daar een mening over te hebben.

Spiegelen is geen gesprek van woorden, maar een diepe ontmoeting. Met jezelf, met de ander, en met de waarheid die daar tussenin ligt.

Van mij mag er nog veel meer gespiegeld worden.

S