Wintertijd. Tijd om je terug te trekken en naar binnen te keren. Om terug te kijken naar het afgelopen jaar en vooruit te dromen. Voor mij betekent dat vandaag lekker terug trekken op de bank met een boek.
Net tijdens het lezen was ik ondertussen mijn lijf aan het voelen. Mijn vingers knedend in m’n nek en m’n rug. Duwend tegen mijn schedel. Daarmee m’n lijf losmakend. Een beetje stretchen met mijn armen en benen. En ik merk dat de energie dan gaat stromen. Dat mijn lijf en energie ruimer wordt en dat ik daarmee zin krijg. Zin om te bewegen, om te dansen, zin om wat te gaan doen. Een ruimer hoofd doordat er meer energie doorheen stroomt.
Wat is dat dan, als je even niets wilt. Hoe werkt dat eigenlijk in de energie van de winter? Met alle ups en downs? Die kon ik net zo voelen. Ik heb over het algemeen heel veel energie en manifestatiekracht. Ik kan ontzettend veel dingen doen en voor elkaar krijgen. En dan ben ik ook af en toe moe en dan wil ik niets. Terwijl ik echt geloof dat, als je doet waar je blij van wordt, je ook geen “ik heb geen zin, ik wil weg kruipen met een boek” nodig hebt.
Of juist wel? Als alles in de cirkel er mag zijn, dan mag je dus ook even onderin zitten. In het niet weten, geen zin, af laten sterven, niet doen, in de bagger. De wijsheid die als kristal ontstaat door de hoge druk binnen in de diepte, de tijd die voortschrijdend inzicht geeft en het rijpen van de ervaringen. Omdat daar het goud ligt om uiteindelijk weer in actie te komen.
En dan inderdaad uiteindelijk…. Mag je voordat je in actie komt ook eerst mijmeren, fantaseren, dromen en zaadjes planten? Dat is ook waar deze tijd van het jaar voor staat. Dat we zo meteen na de kortste dag echt nog niet meteen in de actie hoeven te springen. Dat het nog even gaat over de ideeënwereld. De mooiste creaties beginnen met een gedachte, met een idee.
Mag je zwanger zijn van een idee voordat je in de actie stand komt? In het jaar met de godinnen volgen we het model van Innerlijke leiderschap voor vrouwen van Willemijn Bijl en komen we in januari bij het archetype van de godin Sophia. Het begin van een nieuwe cyclus. Wanneer er een nieuw jaar voor ons ligt en we mogen vertrouwen dat er nieuwe dingen staan te gebeuren. Waar rust en stilte de meest vruchtbare grond is. Voelen en luisteren naar wat er wil komen.
Af en toe kan ik mijn eigen ups en downs niet bijhouden. Ik kan echt in een diepe dip de ochtend starten en er vrolijk springend weer uit komen. Dus gestart vanmorgen op de bank met een boek en voor je het weet ben ik geinspireerd en schiet ik weer door in de actiestand. En dan herken ik ook weer mijn valkuil. Te veel hooi op mijn vork, te snel in de actiestand komen zonder er goed over na te denken.
Dus hier de uitdaging en de uitnodiging om druk en stress buiten de deur te laten. Mogen dingen ook niet-nuttig zijn? Mag je ook even niets doen? Ontstaat er juist niet ruimte met reflectie en even stilstaan en om je heen kijken? Mag je een droom hebben of een idee over wat je naar toe wilt, zonder alle stappen al te gaan zetten?
Met het plaatsen van de intentie gebeurt het al, het komt al naar je toe.
Comments