Zaterdagochtend, we hebben net ontbeten. “Zullen we koffie doen?” vraagt mijn lief. Hij loopt zelf nog even naar boven om naar de gordijnrail van mijn zoon te kijken, want die hangt los en moet gemaakt worden.
En daar gaat mijn open wortel op aan. Ik kom in de actie stand en sta op om koffie te gaan maken. Ik zie dat de lekbak vol is en die gooi ik leeg in de gootsteen. Eigenlijk zou ik hem eigenlijk ook even goed schoon moeten maken. Maar ik wil het “even snel” doen.
En daar start mijn Human Design experiment. Het is voor mij een rode vlag dat ik aan het haasten ben en niet in mijn kracht sta. Een typisch geval van bewust onbekwaam. Voor mij een signaal om op te letten wat er gebeurt.
Het wortel centrum in Human Design gaat over adrenaline. De opstart energie waarmee je weet wanneer je moet starten en wanneer je klaar bent. Dit is een pulserende energie die aan en uit gaat.
Ik heb een open wortel centrum. Ik heb geen van de poorten of kanalen in het wortelcentrum gedefinieerd. Ik kan dus haast ervaren. Die haast heb ik mezelf aangeleerd. Die vraag krijg ik nu regelmatig gesteld: Heb je haast? Ik ben er nu voor mezelf op aan het letten. Waar zit dat in bij mij?
Terug naar de lekbak. Ik voel dus haast om snel koffie te maken en voel eigenlijk geen ruimte om de bak goed schoon te maken. Terwijl ik me realiseer dat mijn lief echt geen haast heeft en echt niet van mij verwacht dat de koffie zo meteen dampend op tafel staat. Dat is een druk die ik mezelf opleg. Deze realisatie maakt dat ik anders naar mezelf ga kijken.
Vanuit de passagiersstoel kijk ik toe wat er bij mij gebeurt.
Ik voel duidelijk in mijn lijf dat er spanning is. Ik heb een onrustig gevoel van. Alsof letterlijk adrenaline door m’n lijf gaat, terwijl er niets spannends om mij heen gebeurd. Ik zie mezelf de opties afwegen. Wat ga ik doen? Gooi ik de bak alleen leeg? Spoel ik hem goed af en gooi ik er een afwasborstel tegenaan of pak ik er afwasmiddel bij en neem ik warm water?
Dit gebeurt er dus in mij als ik echt goed ga kijken en luisteren. Wetend dat er niets is om te haasten. Als ik dit nu opschrijf denk ik: dat was een mooi moment om de lekbak even goed schoon te maken. Toch kies ik ervoor om de borstel te pakken en met koud water “even snel” de bak schoon te maken en door te gaan met koffie zetten. Work in progress.
Zo wonderlijk wat er gebeurt als je echt gaat kijken, voelen en luisteren wat er in je gebeurt bij hele kleine gebeurtenissen zoals koffie zetten. Onderdeel van het Human Design experiment. Je hebt kennis genomen van een deel van de theorie en dan mag je echt gaan experimenteren. Waar ben ik geconditioneerd om iets anders te doen dan dat goed voor mij en mijn energie is?
Terwijl ik dit zit te schrijven komt mijn lief onder de douche vandaan. Koffie? Ik typ nog even door terwijl hij koffie aan het zetten is. Hij heeft een gedefinieerde wortel. Hij gaat dat vast even op zijn gemak doen.
Benieuwd naar wat Human Design voor jou kan betekenen? Wil je meer inzicht krijgen in jezelf en je levenspad? Neem dan gerust contact met mij op voor een persoonlijke Human Design reading of coachingstraject. Samen kunnen we ontdekken hoe je jouw innerlijke leiderschap kunt versterken en jouw unieke pad naar vervulling kunt bewandelen. Ik kijk ernaar uit om je te gidsen op deze boeiende reis.
