top of page

Ben ik genoeg om van te houden?

  • Foto van schrijver: irmaspit
    irmaspit
  • 2 dagen geleden
  • 2 minuten om te lezen

Ergens  diep in mij  schuilt een stille wond.


Een vraag die deze week in mijn reis naar authentiek mezelf zijn op  mijn pad kwam: Ben ik goed genoeg om van te houden?


Ik heb me altijd gewaardeerd gevoeld om wat ik kan, niet om wie ik ben. Ik werd gezien om mijn kwaliteiten, mijn prestaties.


Sterker nog: ik wilde die diepere laag lange tijd niet voelen. Ik identificeerde me met mijn kracht, mijn kunnen, mijn zelfstandigheid. Dat werkte.


In mijn studententijd kon ik makkelijk leren. Ik had overzicht, discipline en focus. Maar in contact met anderen voelde ik me ook vaak verloren. Small talk voelde altijd zo nep. In groepen wist ik eigenlijk niet goed wat mijn plek was. Dat gaf ik mezelf zelden toe, want ik was toch sterk? Onafhankelijk? Ik had toch alles op orde?


Achteraf zie ik hoe vaak ik me aanpaste aan de ander. Ik stemde af, voelde aan, paste me aan. Pleasen voelde vertrouwd. Niet omdat ik zwak was, maar omdat ik diep voelde wat er op dat moment nodig was. Ik kon moeiteloos reageren op wat zich aandiende. Het was makkelijker om mee te bewegen met de ander dan stil te staan bij wat ík eigenlijk wilde. En dat maakte het lastig om te voelen wie ík was, los  van wat er van me gevraagd werd.


Ook in mijn volleybal carrière was ik goed in het spel en ik presteerde. Maar als mens voelde ik me vaak niet echt thuis in mijn team. Ik voelde me gezien om wat ik kon, niet om wie ik was.


En eerlijk? Ik weet niet of ik zelf wist wie ik was als mens, los van dat kunnen, los van die rol.

In Human Design termen is mijn identiteit centrum ongedefinieerd. Dat betekent eigenlijk dat ik me spiegel aan anderen en de richting van een ander makkelijk overneem. Liefde en richting zijn vloeibaar en ik pas me aan als een sociale kameleon.


En diep vanbinnen kan die vraag dan leven: Ben ik genoeg om van te houden, puur om wie ik ben? En dus ook de uitdaging: hoe kan ik die richting en liefde vinden in mezelf?


Dit is precies waarom ik zo hou van Human Design, of eigenlijk van elk model dat je handvatten geeft om naar jezelf te kijken. Het geeft taal aan wat je diep vanbinnen al voelde, maar nooit helemaal kon duiden. En die vraag is dan het begin van de zoektocht. Een innerlijk onderzoek. Een kleine reis rondom een vraag. En daarmee kan ik het ook loslaten.


Herken je dit ook? Dat je vooral waardering ontvangt voor wat je doet, maar eigenlijk snakt naar gezien worden om wie je bént? Je bent echt meer dan genoeg, ook als je even niets laat zien, niets bewijst, niets oplost.


Gewoon jij. Sterk én zacht. Precies goed.


Ben jij ook klaar om jezelf in allerlei facetten te ontmoeten?


In september start de Quest 'Helemaal Jezelf Zijn'. Een reis door de centra, kanalen en poorten van Human Design waarin jij jezelf terugvindt.


Je bent welkom, precies zoals je bent.




 

 
 
 

Comments


bottom of page